swoimi". Zadowolenie było krótkie. Słyszysz, że Monika nuci. Gdybyś jej powiedział, że myślałeś o przełkniętej ślinie, kiedy ona spytała: "Podobam ci się?" - wydałbyś się sobie pretensjonalny. Przez chwilę starasz się sam siebie przekonać, iż takie zwycięstwa należy kontemplować samemu; odczuwasz jednak boleśnie brak świadka.<br>Ubrana Monika stała na środku pokoju nucąc i patrzyła na mnie z przechyloną w bok głową. Podkurczyłem nogi.<br>- Mogę zaświecić światło?<br>- Zaświeć.<br>Nie przestając patrzeć na mnie pochyliła się i zaświeciła stojącą lampę.<br>- Odprowadzisz mnie?<br>- Nie.<br>Dopiero wtedy odwróciła się, podeszła do płaszcza i zmieniła dłonią fałdy ze skośnych na pionowe. Patrzyła na płaszcz, jakby na nim