Słabość materialna i techniczna "obiegu kościelnego", a także skądinąd zrozumiały konserwatyzm Kościoła, wybór określonych wartości ideowych i moralnych sprawiały, iż nie wszystkie formy sztuki i kultury mogły być rozwijane.<br> Charakterystyczny dla sztuki podziemnej zwrot ku Kościołowi i tradycji chrześcijańskiej oznaczał często zwrot ku rytuałowi i obrzędom kościelnym (np. w rocznicowych obchodach, wieczorach poetyckich, uroczystościach "ku czci" itd.), wykorzystanie motywów i symbolów religijnych, gotowych form i schematów (np. w poezji stanu wojennego - kolęda, litania, lament).<br> W prasie podziemnej pisano, iż poważną refleksję i problematykę chrześcijańską zastąpiło schlebianie gustom odbiorcy, intelektualna pustka, dydaktyzm, obniżenie rangi artystycznej dzieła, upowszechnianie kiczu i miernoty artystycznej. Wyrażano