Ta najbardziej powszechna od roku 1991 ścieżka prywatyzacji w Polsce, zachowana z pewnymi zmianami w nowej ustawie o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, jest zwykle określana mianem leasingu pracowniczego, niekiedy używa się też określenia pracownicza prywatyzacja &lt;orig&gt;lewarowana&lt;/&gt; (leverage employement buy-out). Jej istota polega na tym, że akcje prywatyzowanego przedsiębiorstwa obejmują w znacznej mierze insiderzy, a spłacanie należności za wykupienie przedsiębiorstwa następuje z bieżących przychodów z własnej działalności. Faktycznie oznacza to, że państwo udziela spółce pracowniczej pewnego rodzaju kredytu niepieniężnego, pełni rolę instytucji finansowej uczestniczącej w prywatyzacji &lt;orig&gt;lewarowanej&lt;/&gt;.<br>O przejęcie przedsiębiorstwa państwowego (z pominięciem trybu publicznego) może ubiegać się spółka spełniająca