bądź wyczerpaniem zasobów samorzutnie wytrącającego się węglanu wapnia. Dziś budowle stromatolitowe są bardzo rzadkie. Występują jedynie w warunkach skrajnych pod względem zasolenia lub nasycenia węglanem wapnia, tam gdzie niemożliwy jest rozwój roślinożernych bezkręgowców.<br>Formacje stromatolitowe są najbogatszym źródłem informacji o morfologii dawnych organizmów bakteryjnych (nie mających jądra komórkowego Prokaryota). Szczególnie obfite i dobrze zachowane prekambryjskie flory zostały odkryte w 1953 roku przez S. A. Tylera w formacji Gunflint odsłaniającej się na pograniczu prowincji Ontario i stanu Michigan. Lokalne skrzemienienia stromatolitów, kiedy je po raz pierwszy obejrzano w płytkach cienkich, okazały się przepełnione zatopionymi w krzemionce uwęglonymi ścianami oraz otoczkami komórek bakterii