z moim pierwszym chłopakiem. Jednak czas najlepiej leczy rany. Dziś śmiejemy się, rozmawiamy, jest naprawdę sympatycznie. W całym tym moim smutku Krzyś pozwala nie myśleć, rozśmiesza i zajmuje czas. I moim zdaniem jest to bardzo pozytywne zjawisko. <br><br>Moje Święta Wielkanocne spędzę w kinie, w pubie i restauracji. Tak mi mama obiecała... Jestem taka arodzinna i... to dziwne, bo się cieszę!!<br>Przynajmniej nie będę musiała wysłuchiwać jak to im źle, jak to, jak tamto... Cisza i spokój...<br><br>Wróciła do mnie sprawa sprzed prawie roku... Próbuję ją rozwiązać, ale nie mogę... Nurtuje mnie to okropnie... Ale wiem, że trzeba żyć dalej...<br><br>I czekać