a straty wynosiły 100 m<hi rend="upper">3</>/h. Jednakże wobec szybkiego wzrostu zasolenia, przyjęto znacznie większy zakres odświeżania 350 m<hi rend="upper">3</>/h. Natomiast usuwane z obiegu 250 m<hi rend="upper">3</> skierowano do obiegu przy wielkich piecach. W obu obiegach zasadnicze klarowanie odbywało się w osadnikach radialnych. W obiegu z konwertorów przyjęto dwugodzinny czas zatrzymania, w obiegu z wielkich pieców czas zatrzymania był znacznie dłuższy. Jednakże mimo tego skuteczność klarowania była mała. Dlatego schemat rozbudowano do dwóch stopni oczyszczania, na pierwszym stopniu zastosowano hydrocyklony, pracujące przy obciążeniu hydraulicznym 60 m<hi rend="upper">3</>/(m2h). Powodowały one zmniejszenie zawartości zawiesin o 3040%. Pozostałą część zawiesin usuwano nadal w osadnikach radialnych, przy