to nie pozostało bez wpływu na kształt współczesnej wersji teorii ilościowej, przedstawionej przez M. Friedmana (wersja ta nazywana jest często teorią neoilościową).<br>Friedman i jego zwolennicy odwołują się do tradycyjnego równania wymiany, modyfikując jednakże nieco założenia określające kształtowanie się występujących w nim wielkości.<br>Po pierwsze, odrzucają założenie o stałej szybkości obiegu pieniądza, ale przyznają, że zmienia się ona stosunkowo powoli. Rozważając tę kwestię posługują się zresztą nie kategorią szybkości obiegu pieniądza, lecz popytu na pieniądz (warto zauważyć, że wielkość popytu na pieniądz jest odwrotnością szybkości obiegu pieniądza; jeśli pieniądz krąży szybciej, to taką samą ilość transakcji można obsłużyć utrzymując mniej pieniędzy