chłopskie chałupiny jak gromada białych owiec na łące &lt;page nr=190&gt;.<br>- Przystańcie, a ja zapukam - rzekł cicho Burski. - Żal mi budzić staruszka, ale co robić?<br>Uderzył lekko palcem w szybę okna i nasłuchiwał. - Trzeba mocniej...<br>Po długiej chwili mignęło w oknie chude światełko. Skrzypnęły drzwi i stanął w nich rumiany starowina w białym obleczeniu jak przyjazny duch.<br>- Święci młodziankowie! A co się stało? - zapytał wypatrując w mroku.<br>- Harcerze przynieśli chorego człowieka! - oznajmił Burski. - Czy ksiądz dobrodziej zechce go przyjąć?<br>- Aaa! - zdumiał się staruszek. - Żyjecie! Nie potopiliście się?<br>- My nie, ale łódź, księże proboszczu, leży na dnie - rzekł Burski z odrobiną strachu w głosie.<br>- Niech