tym wszystkim. A ty skąd się tu wziąłeś?<br> TADZIO<br>Nie wiem. Obudziłem się od strzałów. A ty jesteś mój tatuś.<br> EDGAR<br>Mogę być i tatusiem. Widzisz, mój mały: mnie jest wszystko jedno. Mogę być nawet twoim ojcem, chociaż nie cierpię dzieci.<br> TADZIO<br>Ale mnie nie będziesz bił, tatusiu?<br> EDGAR<br> trochę obłędnie<br>Nie wiem, nie wiem.<br>&lt;page nr=77&gt;<br> opanowuje się<br>Widzisz, tutaj stało się coś... Nie mogę ci teraz opowiedzieć. Ta pani<br> wskazuje na Kurkę<br>do pewnego stopnia... Ale po co ja to mówię...<br> TADZIO<br>A powiedz, do czego strzelałeś?<br> EDGAR<br> groźnie<br>Połóż to w tej chwili!<br> Tadzio kładzie strzelbę; łagodniej<br>Strzelałem dlatego, że