rady ojca Barnaby, uszy mieli woskiem szczelnie zatkane.<br>- Co teraz począć? Co z nią począć? - jęli się pytać obaj rybacy zdyszanym, gorączkowym głosem.<br>- Co począć? - rzeknie pustelnik - poczekajcie, zaraz wam powiem:<br>Nim ją do Jego Miłości księcia na Czersku &lt;orig&gt;zawieziem&lt;/&gt;, a wieźć przecież nie &lt;orig&gt;będziem&lt;/&gt; po nocy, zamkniemy syrenę w oborze, a pilnować jej będzie Staszek, pastuch gromadzkiego bydła. Skoro świt zaś, wóz drabiniasty sianem &lt;orig&gt;wymościm&lt;/&gt; i jazda do Czerska! Dobrze mówię?<br>- Dobrze mówicie, ojcze Barnabo, mądrze mówicie!<br>Miesiąc świecił tuż nad polanką, gdzie rybacy złożyli skrępowaną syrenę, i widać ją było wybornie. Do pasa była to, jak się już rzekło