pode mną - za każdym ruchem nogi pani Janeczki. Jeszcze i<br>jeszcze. Czułem na plecach słońce. Ciągle biło serce, jakby ktoś pukał<br>obok: stuk-puk, stuk-puk. I słodki ból, jak ucisk obręczy. Pani<br>Janeczka machała nogą. Brzozowy listek spadł z nosa - leżał na piasku.<br>Popatrzyłem na ten listek i nagle obręcz pękła - zrzuciłem ciężar. Na<br>chwilę zamknąłem oczy. Pod powiekami było czerwono.<br> Zaraz zacząłem pełznąć z powrotem. Tyłem, rozpłaszczony, starając<br>się zacierać ślady. Stuk-puk, stuk-puk o plecy. Pomarańczowy ręcznik<br>był coraz dalej. W slipach dużo piasku. Uklękłem spocony.<br> Później pierwszą ścieżką zbiegłem na plażę. Wpadłem do morza wśród<br>bryzgów