objął kierownictwo tego najwyżej w Polsce położonego schroniska górskiego i związał z nim i z tą przepiękną, wysokogórską doliną życie swoje i całej rodziny. Razem z nim gazdowała tam jego żona, Maria z Budzów. Drewniane schronisko okazało się jednak bardzo zimne i w 1933 r. dokonano jego modernizacji - drewniany budynek obudowano murem z surowego kamienia, co znacznie go ociepliło. Szczególnie pięknie prezentowała się weranda, z której rozpościerał się przepiękny widok na okoliczne szczyty Tatr. Schronisko było pełne latem, zimą organizowano tu zgrupowania polskich zawodników, na przykład przed Zimowymi Igrzyskami w Garmisch-Partenkirchen trenowali tutaj bracia Marusarze, Bronek Czech, Orlewicz i inni