buddów' i patriarchów. <br>Należy przy tym zaznaczyć, że medytacja zawsze stanowiła ważną formę <br>&lt;page nr=112&gt;<br>praktyki szkoły zen, ponieważ zen (sanskr. dhyana; chiń. chan) oznacza <br>medytację. Bodhidharma, Pierwszy Patriarcha zen w Chinach, spędził ponoć <br>osiem lat, siedząc przed ścianą w pozycji lotosu, chociaż okupił to stratą nóg, <br>które - jak można się domyślić - obumarły z powodu niewydolności <br>krążenia. <br>Problem medytacji budził wiele kontrowersji i stał się przedmiotem <br>zażartej dyskusji wielu pokoleń mistrzów zen. Jak słusznie zauważa Carl <br>Bielfieldt, w tak zwanym okresie klasycznym nie powstała żadna pisemna <br>instrukcja dotycząca technik medytacyjnych zen - na prawie trzysta lat <br>medytacja została zdominowana przez metodę 'dziwnych słów i