Ci powierzył godność tego<br>narodu, i Bogu Ty<br>godność tę przekazujesz". Śmierć Czarniakowa była wstrząsem i ostrzeżeniem.<br>I choć nie mogła zmienić biegu wydarzeń, była aktem o wyjątkowej wymowie<br>moralnej. Kiedy bowiem 23 lipca rano zjawił się w siedzibie<br>Judenratu porucznik SS<br>Ze sztabu Hoefflego, Herman Worthoff, z egzemplarzem<br>szczegółowego obwieszczenia o deportacji z podanymi dziennymi<br>"limitami", Adam Czerniakow odmówił<br>jego sygnowania. Podpisał je natomiast następca Marek<br>Lichtenbaum, określany<br>potocznie mianem "mizernej kreatury, warchoła i gbura". Od tej<br>chwili instytucja<br>Rady Żydowskiej pełniła już tylko pozornie swoją rolę, którą w<br>istocie przejęła<br>Służba Porządkowa, z adwokatem Jakubem Lejkinem na czele. W