Pinchasem na czele. Skoro tylko złocista arka przymierza ze skrzydlatymi cherubinami na wierzchu ukazała się w obozie, wojownicy podnieśli ogromny krzyk radości i nabrali nowej otuchy do walki.<br>Rozgorzała druga bitwa. Wbrew nadziei Izraelici ponieśli ponowną, tym razem druzgocącą klęskę. Na pobojowisku pozostało trzydzieści tysięcy poległych, a reszta wojska, która ocalała z pogromu, rzuciła się do panicznej ucieczki. Najstraszniejszą katastrofą było jednak to, że arka przymierza, święty przybytek Jahwe, wpadła w ręce nienawistnych, nie obrzezanych Filistynów. Od czasów egipskich pokolenia Jakubowe nigdy nie znalazły się na dnie takiego poniżenia i upadku.<br>Heli miał wtedy już dziewięćdziesiąt osiem lat. Zgrzybiały i prawie