decyzja gromadzenia materiału z prasy konserwatywnej, liberalnej i komunistycznej jest w Szwecji uzasadniona, sądzę również, że podział zebranych informacji na siedem powyżej podanych rozdziałów jest także słuszny.<br>Druga książka, która przypuszczalnie pochłonęła mniej pracy niż pierwsza, jest znacznie ambitniejsza, bo nie polega na zgromadzeniu materiału informacyjnego, ale także na jego ocenie. Składa się z dwóch części. W pierwszej przedstawiono obraz Polski w szwedzkich oczach w okresie od 1939 do 1960 r. , dzieląc go na podokresy: od 1939 do 1945 (wojna); 1946-48 (wczesne lata powojenne); 1949-55 (zimna wojna) i 1956-60 (polityczna odwilż). Podział ten wydaje się jak najbardziej słuszny