Ten ostatni możliwy jest dzięki wcześniejszej dynamizacji przedmiotu przez podmiot. <br>Nie należy dynamizacji utożsamiać z konkretyzacją, ponieważ tę pierwszą można w sensie porządku ontologicznego nazwać przyczyną, a drugą skutkiem. Dynamizacja jest procesem posiadającym swój fundament w fizyczności dzieła sztuki, konkretyzacja dotyczy miejsc niedookreślonych, ale swoje źródło posiada w aktach świadomości odbiorcy (w aktach intencjonalnych). Konkretyzacja powoduje wypełnienia miejsc niedookreślonych, a dynamizacja umożliwia takie wypełnienia w ogóle. Dynamizacja rozwija strukturę rudymentarną, a konkretyzacja jest wypełnieniem struktury zaktualizowanej, zrealizowanej w konkretnym przeżyciu estetycznym. Dynamizacja dotyczy zmian cech dzieła sztuki jako systemu, konkretyzacja zaś nie.<br>Bez wprowadzenia procesu dynamizacji w obręb sytuacji estetycznej niemożliwy