rozpaczy prosić Krzyżaka, by uwolnił jej ojca. <br>- O, tam - wyciągali ręce. - Na rusztowaniach, pod samym szczytem wieży.<br>Pobiegła lekko ku kościołowi i poczęła śpiesznie wspinać się po drabinach. Wieża była już bardzo wysoka, dziewczyna jednak gnana lękiem o ojca szybko znalazła się pod szczytem, gdzie rycerz Henryk stał z pogardliwie odętymi wargami i przypatrywał się trudowi murarzy.<br>- Panie - zawołała błagalnie Kasia zbliżając się do niego - zlituj się nad moim ojcem! Stary jest już i słaby. Nie wytrzyma długiego więzienia. Zginie w mrocznym lochu.<br>Komtur odrzucił na ramię płaszcz z czarnym krzyżem i uważnie spojrzał na dziewczynę. Złote oczy szkliły się łzami