letniej i zimowej. W ramach jezior dimiktycznych wydziela się ponadto podtypy:<br>-- bradymiktyczny, cechujący się przedłużeniem okresu odmarzania, krótką i słabą cyrkulacją wiosenną, powstawaniem uwarstwienia letniego, zaleganiem zimnego hipolimnionu, dużym gradientem termicznym w metalimnionie, krótką cyrkulacją jesienną, wcześniejszym zamarzaniem oraz przewagą okresów stagnowania nad cyrkulacją;<br>-- tachymiktyczny, charakteryzujący się wczesnym i szybkim odmarzaniem, silnymi i długimi ruchami cyrkulacyjnymi w okresie wiosny i jesieni, dużym wychłodzeniem wody przed zamarznięciem oraz przewagą okresów cyrkulacji nad stagnacją;<br>-- eumiktyczny, ma cechy pośrednie między podtypem bradymiktycznym i tachymiktycznym;<br>-- polimiktyczne, następuje w nich wielokrotne mieszanie wody w ciągu roku, w przypadkach skrajnych nawet w rytmie dobowym. Jeziora te występują