nigdy nie rozmawiałyśmy, a może tylko tak mówiła, żeby cokolwiek mówić, bo głupio było milczeć, skoro jechałyśmy razem metrem.<br><gap reason="sampling"><br>Niektórzy tego nie rozumieją, a to takie ważne. Nie rozumieją, że cokolwiek by się zdarzyło, zawsze trzeba mieć nadzieję, taka nadzieję, jaka ja miałam, że los będzie łaskawy, że wszystko się odmieni, że może jeszcze czeka nas szczęście. Ale nie można się poddawać, nie można zniszczyć wszystkiego w sobie i wokół siebie, nawet jeśli nam się <page nr=58> wydaje, że wszystko już skończone i życie nic nie jest warte, bo przecież nigdy nie mamy pewności, nie wiadomo, co może się wydarzyć, co może przynieść