na rozpowszechniony w literaturze i potoczny zdroworozsądkowy pogląd na samobójstwo jako zjawisko w znacznym stopniu inteligenckie.<br><br>Najbardziej interesujące wydają się dwie skrajne tendencje do nasilenia zachowań autodestrukcyjnych, widoczne w dwóch pozostałych kategoriach. Konstatacja o samobójstwie jako zjawisku w dużej mierze charakterystycznym dla robotników jest zaskakująca - wymaga bliższej analizy zjawiska, próby odnalezienia jego socjologicznych źródeł.<br><br>Najniższe, kilkakrotnie niższe od wszystkich porównywalnych warstw i grup społeczno-zawodowych - wskaźniki samobójstw mieli, do początku lat osiemdziesiątych - jak wspomniano, rolnicy. Ustalenie to doskonale przystaje do potocznych wyobrażeń o sielskiej i spokojnej wsi, w której samobójstwo musiałoby być ewenementem niesłychanie rzadkim. Ten idylliczny obraz zjawiska mącą jednak