systemów diagnostyki akustycznej są:<br>a)dyskryminancja sygnałów, będących najlepszymi nośnikami informacji diagnostycznej,<br>b)dyskryminancja cech, czyli symptomów akustycznych stanu obiektu; są to procedury pomiarowe (ekstrakcja) parametrów dystynktywnych,<br>c)rozpoznawanie stanu bądź jakości obiektu; są to odpowiednie, poprzedzone uczeniem, procedury klasyfikacyjne.<br>Aby określić stan obiektu, systemu lub procesu, należy dokonać pomiaru odpowiednio ustalonego fragmentu emitowanego sygnału akustycznego lub wibroakustycznego, następnie z tego sygnału wydzielić (wyekstrahować) parametry, co do których zakładamy, że ich zmienność jest w ścisłej korelacji ze zmiennością stanu obiektu diagnozowanego. Parametry te, w tzw. etapie uczenia diagnozy, są wykorzystywane do tworzenia wzorców lub ich parametrycznych opisów. Procedury klasyfikacyjne opierające się