Przystąpiono do ostatecznego zaprojektowania i zatwierdzenia projektu, trwało to tylko kilka miesięcy. Rozpoczęto wykup terenu pod tę jakże ważną dla Podhala drogę żelazną i tu wyłoniły się niespodziewane, jakże osobliwe trudności. Proboszcz parafii w Rabie Wyżnej ostro zaprotestował przeciwko budowie dworca kolejowego we wsi, że pociągi przejeżdżające będą przeszkadzały podczas odprawiania nabożeństw, że z miast będą przyjeżdżały różne szumowiny, będą szerzyć zgorszenie i demoralizację pobożnych parafian. Namawiał, pomagając sobie różnymi groźbami, aby parafianie nie sprzedawali ziemi pod budowę dworca i drogi żelaznej. Hr. Władysława Zamoyskiego, dra Andrzeja Chramca, inżynierów i majstrów zatrudnionych przy budowie wyzywał od antychrystów itp. Nie było sposobu