ze wszystkich niemal sytuacji, gdy<br>młodzież występuje w grupie. Słowem, cechą najistotniejszą muzyki<br>hippisów była naturalność, zgodność z naturą człowieka.<br> Moment motorycznej rytmiczności w rozległych, powtarzalnych<br>sekwencjach usposabiał hippisów do wyzwolenia uczuć i najgłębszych<br>potrzeb, nadziei, tęsknot. Hasłem programowym było: wolność teraz<br>dzięki muzyce. Chodziło o doznanie w każdej chwili odprężenia, swobody<br>bez formuł normatywnych oraz bez perspektyw nadania tej sztuce<br>doskonałości obiecującej przetrwanie utworu poza chwilę obecną.<br> Ma też muzyka hippisów swój wymiar świadomy, programowy: "Jeśli<br>istnieje na świecie szansa odnalezienia formy zjednoczenia ludzi, nasza<br>muzyka jest tego początkiem". "Muzyka jest moją polityką, moją religią,<br>moją filozofią" (K. Berger); lub