masz ten list? - spytałam złowrogo.<br>- Tu... Nie, zaraz... Chyba go gdzieś położyłam?<br>Zosia wydała z siebie cichy jęk. Pomyślałam sobie, że jeśli jeszcze jeden list zginie przed przeczytaniem, zaczniemy chyba otwierać jej korespondencję przed nią. Kuzynka Greta, która nigdy mi się specjalnie nie podobała, teraz wydała mi się postacią wręcz odrażającą.<br>Miało to zresztą pewne uzasadnienie. Kuzynka Greta miała dwadzieścia siedem lat, a wyglądała na nie wiadomo ile. Z twarzy podobna była do konia, z figury zaś do krowy. Urosła głównie w nogach i to we wszystkie strony. Środkowymi rejonami, tak na przestrzeni od żeber do kolan, mogłaby śmiało obdzielić najmarniej