populacji. Zdawałoby się więc, że powinny przedstawiać strukturę wiekową typową dla populacji stabilnych, tzn. z dużym udziałem stadiów młodocianych, małym - dojrzałych. Biologów, którzy z takim nastawieniem spojrzeli na kopalne zespoły, spotkało jednak rozczarowanie. Okazało się, że zespoły kopalne, w których osobniki młodociane dominują nad starszymi, należą do rzadkości. W pierwszym odruchu uznano więc, że większość zespołów kopalnych reprezentuje osobniki przeniesione na wtórne miejsce przez prądy i wysegregowane przez te prądy pod względem rozmiarów. Wkrótce jednak dowiedziono, że jest wręcz przeciwnie i redeponowane zespoły stanowią liczbowy margines dostępnych danych. Skąd więc ta różnica?<br>Frekwencja poszczególnych klas wiekowych (czy wzrostowych) w zespole kopalnym