środek stadionu jeden trębacz, uroczyście podnosi do ust swoją trąbkę i krótki sygnał daje znak rozpoczęcia uroczystości.<br>Kalias pręży się do skoku. Wszystkie mięśnie napięte jak struna lutni. Świadomość zwycięstwa daje mu pewność i spokój. Zawsze był pierwszy w skokach, więc i dziś nie żywi żadnych obaw.<br>Ciała wypadają z odskoczni, gibkie, zwinne, niby strzały wyrzucone wprawną ręką z łuku przecinają powietrze. Zawodnicy prześcigają sami siebie, lecz Kalias wysuwa się przed najlepszy skok o dwie stopy. Jego imię wykrzykuje helladonik jako pierwsze. Kalias patrzy w stronę trybuny wodzów. Spartakus kiwa do niego serdecznie ręką. Czyż to nie jest najpiękniejsza nagroda zwycięstwa