Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Polityka
Nr: 09.04
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
przypomina klasyczne czarne charaktery, typową femme fatale z amerykańskich filmów, realizowanych na podstawie prozy Chandlera.

Jego historia została opowiedziana w tak atrakcyjny i przewrotny sposób, że wymyka się gatunkowym kwalifikacjom. Można powiedzieć, że "Złe wychowanie" to niezwykły, wielowymiarowy melodramat, ukazujący tragedię dwóch wykorzystanych przez Angela mężczyzn. Albo kryminał, w którym odsłania się świat zbrodni doskonałej. Albo film noir zacierający granicę pomiędzy kinem a rzeczywistością. "Złe wychowanie" ma wprawdzie wyrazistego narratora - kochanka Angela, który sądzi, że reżyseruje film na podstawie wspomnień bohatera. Całość sprawia jednak wrażenie precyzyjnie ułożonej mozaiki, w której raz po raz dochodzą do głosu także inne postaci. Wielość punktów odniesienia
przypomina klasyczne czarne charaktery, typową femme fatale z amerykańskich filmów, realizowanych na podstawie prozy Chandlera.&lt;/&gt;<br><br>&lt;who2&gt;Jego historia została opowiedziana w tak atrakcyjny i przewrotny sposób, że wymyka się gatunkowym kwalifikacjom. Można powiedzieć, że "Złe wychowanie" to niezwykły, wielowymiarowy melodramat, ukazujący tragedię dwóch wykorzystanych przez Angela mężczyzn. Albo kryminał, w którym odsłania się świat zbrodni doskonałej. Albo film &lt;orig&gt;noir&lt;/&gt; zacierający granicę pomiędzy kinem a rzeczywistością. "Złe wychowanie" ma wprawdzie wyrazistego narratora - kochanka Angela, który sądzi, że reżyseruje film na podstawie wspomnień bohatera. Całość sprawia jednak wrażenie precyzyjnie ułożonej mozaiki, w której raz po raz dochodzą do głosu także inne postaci. Wielość punktów odniesienia
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego