przykładzie, wyobraźmy sobie, że młoda, niezamężna dziewczyna spodziewając się dziecka rozważa różne aspekty swej sytuacji. Gdy zastanawia się ona nad etyczną stroną przerywania ciąży, jej opinia wyznaczona jest zapewne w znacznej mierze przyjętym przez nią normatywnym układem odniesienia; jeśli myśli o swej sytuacji materialnej i zawodowej, która ulegnie pogorszeniu, zapewne odwoła się do układu porównawczego (sytuacji jej koleżanek itp.), a kiedy myśli o wszelkich dwuznacznych uwagach, upokorzeniach i przykrościach, które z pewnością będzie musiała znosić w związku ze swą nową sytuacją, wyobraźnię swą kieruje w stronę oceniającego układu odniesienia, którego norm i wartości wcale nie podzielać, a jednak liczy się z