i daremna walka ze zmienną Fortuną. W Pieśniach poeta tonem wzniosłym przeciwstawia Fortunie stałość sumienia i cnoty, we Fraszkach próbuje tonu żartobliwego. Ale jest to żart gorzki, częsty w tym zbiorze. Filozofia praktyczna Fraszek nie tyle różni się od filozofii Pieśni, ile ją uzupełnia: ten sam poeta, który w Pieśniach ogarnął się w płaszcz cnoty, we Fraszkach zasłania się kpiną połączoną z pochwałą widzialnego świata i przelotnego zdarzenia.<br>Ostatnie dwa wiersze cytowanej fraszki nawiązują do bardzo starego i popularnego toposu: "świat jako teatr". Znają ten topos Lukrecjusz, Plotyn, Erazm, Palingenius. Człowiek jak aktor odgrywa napisaną przez kogoś innego rolę i schodzi