telewizji, notatki w prasie). <br>Dawne rzeźby, służące środowisku, były związane z kultem religijnym. Umieszczano je w kapliczkach, a od XVII w. także na słupach i kolumnach, figurę Ukrzyżowanego zaś rozpinano na krzyżach. Modlono się do nich, zdobiono kwieciem, otaczano szacunkiem i miłością. Zmierzch tej rzeźby wiąże się z przemianami, które ogarnęły polska wieś już w latach trzydziestych XX w., a nasiliły się tuż po wojnie. Masowe fale migracji, walka z analfabetyzmem, rozwój czytelnictwa, inwazja telewizji, powszechne nauczanie - przyczyniły się do zmiany upodobań estetycznych ludności wiejskiej. Towarzyszy. temu napływ gipsowych, malowanych figurek, których konwencjonalna uroda bardziej się podoba ludziom niż figury drewniane