dawni mistrzowie zen konsekwentnie starali się <br>spowodować pojawianie się 'wielkiego zwątpienia' u swoich uczniów, i dlatego <br>nie uważał się za twórcę tej metody. Rzeczywiście można powiedzieć, że <br>wytworzenie 'wielkiego zwątpienia' było celem terapii szokowej, jakiej poddawani <br>byli adepci zen w okresie 'dziwnych słów i niepojętych czynów'. Głównym <br>zadaniem mistrza jest ogołocenie umysłu ucznia ze wszystkich pojęć, na których <br>jego dualna świadomość mogłaby się zatrzymać, ponieważ, jak twierdził Linji, <br>'oświecenie' jest tam, gdzie jaźń przestaje szukać. Paradoksalne wypowiedzi <br>nazwane później koanami nie powstały dopiero w okresie 'dziwnych słów <br>i niepojętych czynów'. Za pierwszy koan można uznać sam początek historii zen, <br>czyli zachowanie