Wciąż okazuję się za słaba. Może zasługuję na los, jaki mnie <br>spotyka. Czemu wciaż uciekam? Jestem tchórzem i życie tchórza mi się przynależy. <br>Nawet zemsta zawsze należy do innych.<br>Sama to wybrałam. Sama się zgodziłam. Jestem tak samo brudna i mała jak oni. <br>Jak ci szpiegujący wszędzie szpiedzy. Tak samo ohydna i godna pogardy, jak pełzające <br>robactwo. Wybrałam przetrwanie. Na co liczyłam? Na Boże miłosierdzie? Na odpuszczenie <br>moich ran. I wypełnienie jego grzechów.<br>Lęk stał się moją skórą. Ale lęk nie zabija. Tylko unieruchamia.<br>Artur od godziny grzebał w pamięci komputera, nie zwracając uwagi na Jakuba, <br>który nerwowo krążył od stołu