na to, że kochasz daremnie,<br>W słońce tobie poglądać, nie we mnie - nie we mnie!<br>Jakimż darem twe dary, wierzbo, odwzajemnię?<br><br>Chcesz połowę królestwa czy skarbu połowę?<br>Chcesz, bym ciebie na kwiatów pasował królowę?<br>Otom stał się ubogi i w miłość i w mowę.''<br><br>A ona mu szepnęła w którymś okamgnieniu:<br>"Chcę byś czasem znużony przystanął w mym cieniu<br>I gałąź moją swemu przychylił ramieniu.<br><br>Chcę, byś wierzył, że myślę o tobie i sobie,<br>I że nie bez miłości twe ogrody zdobię.<br>To - wszystko! - I byś pobyt dał mi na swym grobie.''<br><br>I król rzekł: "Wierzbo, wierzbo, iść mi z tobą