Mateczko, oto moja narzeczona, panna Zofia Plejtus - jedyna kobieta, którą bez dysonansu wewnętrznego możemy przyjąć do naszego domu.<br> Dorota nakrywa dalej<br> MATKA<br>Do mojego domu.<br> Wstaje<br>Dobry wieczór pani.<br> Zofia chce ją pocałować w rękę<br>O, nie potrzeba; nasze stosunki ułożą się same - bez przymusu.<br>&lt;page nr=179&gt;<br> LEON<br>Moja matka lubi czasem okazać się gorszą, niż jest. Niech pani na to nie zważa, panno Zofio. Od dziś będzie się pani stołować u nas wraz z ojcem pani.<br> Do Matki<br>Ojciec pani jest byłym stolarzem, tak samo jak mój ojciec.<br> MATKA<br>Leoneczku, twój ojciec był też śpiewakiem.<br> Do Zofii<br>Ponieważ pani ma zamiar stołować