głośno, kilka chusteczek oderwało się od wyciągniętych rąk. Odpływałam. Oni zamazali się bardzo szybko. Kolorowe mrowisko stało się szarą mgłą, niczym...<br>Tak się ładnie odchodzi, tak się spokojnie odpływa. Mostki wędrują wzdłuż wybrzeża, przestrzeń się zwiększa i nagle morze jest wszędzie. I nagle czujesz zdrętwiałymi końcami palców, że ziemia jest okrągła, mała i zapłakana. Przydatną chusteczką ocierasz natrętne łzy.<br>Sierpień Ucieszyłam się, kiedy mnie tu przeniesiono, wolę być sama ze swymi myślami, sama z tobą. Na statku jest także szpital - biała kajuta zaopatrzona w trzy szeregi piętrowych łóżek. Na razie jestem jego jedyną mieszkanką. Wybrałam sobie łóżko na piętrze, tuż pod