się czuć kiepsko. Tym bardziej więc zaskoczył mnie jej promienny głos w telefonie. <br>- Twój głos brzmi tak wesoło, jakbyś się cieszyła, że nareszcie mamy okazję dać łupnia Niemcom - pozwoliłem sobie na żart. <br>- Po prostu Witold wrócił przed chwilą i z tego się cieszę, ale tylko z tego. Wiesz, musiał wracać okrężną drogą: leciał nad Skandynawią i krajami bałtyckimi. Zresztą sam ci to opowie. Przyjeżdżaj do nas, zjemy razem śniadanie, jest o czym pogadać. <br> Wsiadłem do tramwaju numer 2 i mimo nieprzespanej nocy pojechałem na Sadybę. Ale z tramwajowej przejażdżki zrobiła się długa podróż zanim tam dotarłem. Co parę przystanków rozlegały się syreny