tę wichrową górę jak z nieba.<br> Długo pamiętałem jego rude włosy i wyobraź sobie, zapamiętałem jego brelok, bursztynowy trójkąt z wyrytym kształtem ptaka, rysunek ten zobaczyłem w chwilę później w barze schroniska...<br> Ryszard chce na chwilę przerwać przyjacielowi, ale Adam ciągnie szybko opowieść dalej.<br> - Rudy źle mnie zrozumiał, mój radosny okrzyk przy spotkaniu przyjął jako objaw przyjaźni, ugody, wręcz serdeczności.<br> Wziął mnie zaraz pod rękę, a ja ucieszyłem się, że chce mnie odprowadzić w ustronne miejsce, żeby było bez świadków, więc szedłem łagodnie jak baranek.<br> On jednak ku mojemu rozczarowaniu, zaprowadził mnie do baru schroniska, by postawić wódkę.<br> Zaczął przy tym