piątek 1 września w Gminie Żydowskiej w<br>Warszawie, postanowili powołać do życia<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Martyrologii Żydów w dniach wojny i okupacji niemieckiej,<br>przewidzianych do<br>zagłady w pierwszej kolejności, towarzyszyło bezwzględne<br>niszczenie jej wielowiekowego dorobku materialnego i<br>kulturowego. Hitlerowską tezę, iż "żaden<br>naród nie żyje dłużej niż dokumenty jego kultury", realizowano<br>na ziemiach<br>okupowanej Polski poprzez grabież dorobku oraz zabytków kultury materialnej<br>i duchowej ludności żydowskiej. Precyzyjnie tępiono ślady tej<br>kultury, aby zapobiec<br>odrodzeniu się jej w przyszłości. Dobitnym przykładem była<br>Wielka Synagoga<br>Warszawska, z której ocalał tylko ułomek kolumny i numerek z<br>szatni. Na zagładę<br>skazana była nie tylko ludność, ale i jej