pierwszym uderzeniem pałek. Próbowanie sił, wyczekiwanie okazji do ataku, obserwowanie przeciwnika, cały teatr, który się odgrywa po to jedynie, by zmylić wroga. Tylko nowicjusze albo przeciwnicy dobrze znający swoje sztuczki rzucają się na siebie od razu. W tym starciu żaden z wojowników nie był nowicjuszem.<br>Pierwszy uderzył Olgomar. Jego &lt;orig&gt;karogga&lt;/&gt; opadła, tnąc powietrze tuż obok twarzy gwardzisty, nie czyniąc jednak krzywdy. Olgomar od razu przyjął dawną postawę. Szerszeń wyszczerzył zęby w uśmiechu. Zdążył z unikiem. Był równie szybki co przybysz z północy.<br>Znów przez pewien czas krążyli wokół siebie.<br>Olgomar zaatakował po raz wtóry. Wyprowadził błyskawiczny cios, odskoczył, pchnął ponownie. Szerszeń