i<br>nauczycieli, którzy reklamowali LSD jako wymarzoną substancję do<br>uzyskiwania chemicznego oświecenia, zgłębiania tajników własnej<br>psychiki, środek umożliwiający w bezpieczny i pewny (a co ważniejsze:<br>tani i szybki) sposób przeżycie transcendencji. Same zaś doznania<br>wywołane działaniem LSD i podobnych środków opisywano zazwyczaj przy<br>pomocy takich samych określeń, jakimi wcześniej było opatrywane<br>doświadczenia mistyczne. Twierdzono więc, że LSD "ujawnia nieśmiertelną<br>naturę umysłu", "pozwala na kontakt z Bogiem", "znosi dualizm podmiotu<br>i przedmiotu" i tym podobne. Słowem: traktowano ów chemiczny środek<br>oraz wywołane przezeń doświadczenia jako niezawodne i namacalne<br>potwierdzenia tego wszystkiego, co obiecywały pisma mistyczne, nauki<br>wschodnich guru czy też przekazy pochodzące