przy okazji rozważań nad literaturą średniowieczną często pojawia się epitet: romantyczny lub romantyczna, bynajmniej nie opatrzone ujemnym znakiem wartości. Przeciwnie, w ślad za Bouterwekiem twierdzi Borowski, iż to właśnie z romantycznego sposobu myślenia i czucia powstał nasz dzisiejszy. Tylko na podłożu romantycznym rośnie naturalnie kwiat nowej poezji. Kiedy zaś wydawał, opatrzone obszernymi wstępami historycznoliterackimi, Przeobrażenia Owidiusza w przekładzie Jakuba Żebrowskiego (Wilno 1821) oraz Jerozolimę wyzwoloną Tassa w tłumaczeniu Piotra Kochanowskiego (Wilno 1826) której był gorącym wielbicielem, napisał o tym poemacie, że jest on znakomitym przykładem, „jak charaktery poezji nowoczesnej i dawnej, romantycznej i klasycznej, prawdziwy talent godzić może i powinien