zbyt nerwowo przycisków, nie męczył gałki zmiany głośności, delikatnie wsadzał kasetę, wyłączał z pietyzmem i zawsze podczas czynności odcięcia od źródła zasilania czekał na charakterystyczne chrumknięcie w kolumnach, sygnalizujące pomyślne zakończenie pracy systemu. W sobotę zaś przecierał wilgotną szmatką. Będąc w tak komfortowej sytuacji, w wolnych chwilach pozwalał sobie na opieprzanie Magdy, że na przykład, za szybko kręci gałkami albo dotyka tych części, których nie powinno się dotykać. Magda natomiast z czystym sumieniem i równo przyciętymi paznokciami mogła przystąpić do pisania pamiętników patologicznych, co do zbytu których nie miała wątpliwości, na obecnym poziomie rozwoju społeczeństwa - sprzedadzą się. I to z przysłowiowym