powierzchni w pionie, może przetrwać takie ocieplenie. Kopuły i czapy lodowcowe są bardziej wrażliwe na podniesienie linii równowagi niż lodowce górsko-dolinne, gdyż są mniej rozbudowane w pionie. Przy odpowiednim wzroście wysokości ELA cała czapa może znaleźć się w strefie ablacyjnej (rys. 8.11). W.B. Whalley i in. (1989) opisują przykłady podobnego zachowania lodowców wypływających z lokalnych pól lodowcowych w północnej Norwegii.<br> D.J. Furbish i J.T. Andrews (1984) szerzej rozpatrywali zmiany wysokości położenia czoła lodowca na przesunięcie pozycji ELA, uwzględniając rolę topografii doliny zlodowaconej. Wielorakość kształtów lodowców, odczytywanych z map, sprowadzili oni do pięciu wyidealizowanych przykładów geometrycznych (rys