znane od dawna w szkołach literackich starożytnego Bliskiego Wschodu. <br>Widoczna różnica między ramową opowieścią zawartą w prologu i epilogu a mowami składającymi się na dialog filozoficzny w reszcie księgi nasuwa niektórym biblistom przypuszczenie o ich różnym pochodzeniu. Tym bardziej że nie jest to tylko różnica formy, ale również treści. W opowieści Hiob jawi się jako godzący się z losem męczennik, poddający się woli Jahwe, w poezji zaś jest to silny i gwałtowny, zmagający się z przeciwnościami człowiek. Opowieść zawiera wyraźną tendencję moralizatorską, dydaktyczną. Ukazuje ona pobożnego cierpiętnika Hioba jako przykład dla innych. Natomiast poetycka część księgi zdaje się być wyznaniemjakiegoś kroczącego