pawilonu zachodniego dobiegł brzęk tłuczonych szyb i dzikie wrzaski jakiegoś szaleńca. Zbliżyłem się do okna. Za kratami pawilonu dostrzegłem dwóch barczystych pielęgniarzy, którzy szamotali się z pacjentem. Miał pokrwawioną twarz i wydzierał się wniebogłosy:<br>- Ty jesteś Obersturführer Krone! Poznaję cię Ratunku!<br>Adler odciągnął mnie od okna:<br>- Chodźmy, chodźmy... Profesor chce oprowadzić pana po oddziale kobiecym.<br>Weszliśmy po schodach na trzecie piętro. W jednej z sal grupa kobiet śpiewała półgłosem "&lt;foreign&gt;Quand nous chanterons le temps de cerises&lt;/&gt;".<br>Pacjentki zajmowały przeważnie dwuosobowe pokoje, ładnie urządzone, różniące się całkowicie od pomieszczeń szpitalnych, które widziałem na oddziale męskim. Przypominały raczej apartamenty w komfortowym pensjonacie. Ale