żołnierzowi przez przełożonego lub uprawnionego żołnierza starszego stopniem.<br>Art. 291. § 1. Nie popełnia przestępstwa żołnierz, gdy w wypadku nieposłuszeństwa lub oporu stosuje środki niezbędne do wymuszenia posłuchu dla rozkazu, do którego wydania był uprawniony, a w sytuacji bojowej nawet używa broni przeciwko żołnierzowi, który odmawia posłuszeństwa, porzuca broń lub samowolnie opuszcza stanowisko, jeżeli okoliczności wymagają natychmiastowego przeciwdziałania, a inne środki nie są wystarczające.<br>§ 2. W razie przekroczenia granic ostatecznej potrzeby sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.<br>Art. 292. § 1. Do żołnierzy nie stosuje się przepisów art. 27 § 2, art. 33-35, art. 88 oraz ograniczenia przewidzianego w art. 116.<br>§ 2. Przepisy