można zasadnie orzekać o naszym poznaniu, jest możliwe jedynie przy założeniu istnienia absolutnego Umysłu" &lt;page nr=82&gt;. "...próżno polować na pewność bez Boga, a zatem próżno polować na prawdę " &lt;foreign&gt;tout court&lt;/foreign&gt;" &lt;page nr=87&gt;. "bez absolutnego podmiotu nie można uzasadnić użycia orzecznika "prawdziwy" &lt;page nr=88&gt;. "Jeśli coś ma być prawdziwe, musi istnieć podmiot, który nie może się mylić" &lt;page nr=88&gt;. "...orzecznik "prawdziwy" nie ma żadnego znaczenia, o ile nie odnosi się do wszechobejmującej prawdy, która jest równoważna absolutnemu umysłowi" &lt;page nr=89&gt;. "...albo Bóg, albo nihilizm poznawczy; nie ma niczego pośredniego" &lt;page nr=90&gt;.<br> Sprzeciw Romana Zimanda budził dramat etyczny gatunku ludzkiego: albo Bóg, albo nihilizm moralny. Mój sprzeciw budzi los epistemologiczny naszego gatunku: albo Bóg, albo