w oceanach życie rozkwita tylko tam, gdzie jest dostatek rozpuszczonych w wodzie soli mineralnych (biogenów). Rozwija się bujnie na szelfie kontynentalnym w morzach, do których rzeki spłukują biogeny z lądów, i nad stokami kontynentalnymi, gdzie wznoszące prądy (upwellings) dostarczają biogenów z dna oceanicznego. Reszta toni oceanów nawet dziś, kiedy organizmy osiągnęły nadzwyczajne zdolności wykorzystywania przestrzeni życiowej, jest pustynią.<br>Globalna produkcja biologiczna (zatem i produkcja skamieniałości) jest funkcją rozległości obszarów zasobnych w biogeny. Każdy z nich jest ponadto zróżnicowany wewnętrznie na różnej rangi i wielkości ekosystemy, z których każdy może zawierać odmienną biocenozę (ryc. 4.7). Liczba gatunków jest więc również zależna