stracił dowcip i pewnie już sądził, że jest uratowany: będąc jeszcze w chmurze, skręcił ku Francji. Pisarek, wczuwając się instynktownie w jego odruchy myślowe, kombinował tak samo i tak samo skręcił. Po wyskoczeniu z obłoku miał Messerschmitta tuż przed sobą i łatwo pierwszą serią zwalił go do ziemi. W tej osobliwej walce dwóch przeciwników powzięło tę samą myśl i dlatego wróg przypłacił to życiem.<br><br>Więc Dywizjon 303, jakkolwiek rozproszony, spisał się znakomicie. Swą zuchwałą walecznością - a zuchwałość i waleczność były w tym dniu cnotami najpotrzebniejszymi! - wiązał wielką liczbę Messerschmittów ułatwiając innym dywizjonom zwalczanie bombowców. I, last not least, osiągnął znów rekordową